Ljóðstafur Jóns úr Vör er haldinn af Menningar- og mannlífsnefnd Kópavogsbæjar en efnt var til samkeppninnar fyrst árið 2002 í minningu skáldsins Jóns úr Vör. Ljóðstafinn hlaut að þessu sinni Anna Rós Árnadóttir fyrir ljóðið Skeljar og var það Ásdís Kristjánsdóttir, bæjarstjóri Kópavogsbæjar sem afhenti Önnu Rós ljóðstafinn.
Ragnar H. Blöndal hlaut önnur verðlaun fyrir ljóðið Japanskir morgnar og þriðju verðlaun hlaut Kari Ósk Grétudóttir fyrir ljóðið Aðrar lendur.
Að auki hlutu fimm ljóð sérstaka viðurkenningu dómnefndar. Aukaleikari greinir hlutverk sitt eftir Jón Hjartarson; Draumur um Þórberg eftir Baldur Garðarsson; Speki tímavillinga eftir Bjargeyju Ólafsdóttur, Sverðgleypir eftir Sunnu Dís Másdóttur og Svipting eftir Völu Hauksdóttur.
Alls bárust um 270 ljóð í keppnina að þessu sinni en þau mega ekki hafa birst áður og skulu send inn undir dulnefni höfundar. Dómnefndina í ár skipuðu þau Guðrún Hannesdóttir, Þórður Sævar Jónsson og Þórdís Helgadóttir (formaður).
Ljóðasamkeppni grunnskóla Kópavogsbæjar
Við sama tilefni voru veitt verðlaun í Ljóðasamkeppni grunnskóla Kópavogsbæjar og var dómnefnd sú sama. Fyrstu verðlaun hlaut Jóhanna Katla Kristjánsdóttir, 6. bekk Kársnesskóla, fyrir ljóðið Hugleiðsluljóð. Önnur verðlaun hlaut Friðrik Bjarki Sigurðsson, 6. bekk Salaskóla fyrir ljóðið „Veðrið (Hæka) og þriðju verðlaun hlaut Kristjana Lillý Pétursdóttir fyrir ljóðið Hríðin. Viðurkenningar hlutu Máni Bergmann Sigfússon, 8. bekk Lindaskóla, fyrir ljóðið Andheitið, Matthías Haukur Daníelsson, 6. bekk Kársnesskóla, fyrir ljóðið Dafnandi stjörnur, Gabríela Sif O. Þórhallsdóttir, 10. bekk Lindaskóla, fyrir ljóðið Dansandi tunglið, Kristín Vala Stefánsdóttir, 10. bekk Lindaskóla, fyrir ljóðið Jólanótt, Eva María Ríkharðsdóttir, 8. bekk Lindaskóla, fyrir ljóðið Lífið, Eva Benediktsdóttir og Fjóla Breiðfjörð Arnþórsdóttir, 6. bekk Salaskóla, fyrir ljóðið Ströndin og Inga Bríet Valberg, 6. bekk Snælandsskóla fyrir ljóðið Von.
Sigurskáldið
Anna Rós Árnadóttir er fædd árið 1998 á Selfossi en hún er búsett í Reykjavík. Hún stundar meistaranám í almennri bókmenntafræði við Háskóla Íslands og er með BA gráðu í sama fagi. Meðfram námi starfar hún við útlánadeild Landsbókasafns Íslands. Anna Rós er meðlimur ljóðahópsins MÚKK, félagsskap ungra skálda sem hefur látið til sín taka síðustu misseri.
Rökstuðningur dómnefndar
Ljóðstafur Jóns úr Vör árið 2025 er veittur Önnu Rós Árnadóttur fyrir ljóðið Skeljar.
Sigurljóðið er í senn seiðandi og blátt áfram. Skáldið yrkir af nákvæmni og næmni fyrir tungumálinu, sem er listilega einfalt og flæðir áreynslulaust. En undirtónninn er djúpur og uggvænlegur.
Þetta er ljóð um lífsháska, kvíða og óumflýjanlegt skapadægur. Strax í upphafi býður óvænt staðhæfing okkur að íhuga samband okkur við hafið, sem er okkur Íslendingum nærtæk og óhjákvæmileg birtingarmynd ógnar. Eftir því sem á líður færist náttúruaflið nær, með stigvaxandi háska.
Ljóðið bregður upp skýrum, ágengum og jafnvel skondnum myndum og segir eftirminnilega sögu, án þess þó að endanleg merking þess sé höggin í stein. Það talast á við bæði þjóðsagnaarfinn og bókmenntasöguna. Loks slær skemmtilega óræður og óvæntur snúningur í síðasta erindinu ískyggilegan tón og festir ljóðið rækilega í minni.
skeljar
öll hús
eru hús við sjóinn
ef maður bara fylgir lögnunum
nógu langt eftir
stundum
þegar hún krýpur á
köldum flísunum
finnst henni hún heyra
daufan óm af
fuglagargi
upp úr klósettskálinni
og þá hugsar hún um söguna
af sjómanninum
sem var spáð sjódauða
og hætti að róa út
hvernig hann flutti
eins langt inn í land
og hann komst
hætti að borða sjávarfang
varð tortrygginn
út í hvern einasta
vota stein
sem varð á vegi hans
í mörg ár
þangað til einn daginn
að hann sofnaði á verðinum
bauð tveimur skipbrotsmönnum gistingu
hún hugsar um sjóstakkana þeirra
hvernig þeir hengdu þá upp
og hvernig það draup af þeim
á forstofugólfið
yfir nóttina
um hreyfingarlaust
andlit mannsins í pollinum
í dögun
að lifa
er að sofna á verðinum
að deyja
er að sofna á verðinum
eins og járnsmiður
hugsar hún
sem gerir vettvangsrannsóknir
á skósólum
eins og konu
sem er spáð sjódauða
en flytur samt
inn í hús
þakið skeljum
