Ljóðstafinn hlaut Brynja Hjálmsdóttir fyrir ljóðið Þegar dagar aldrei dagar aldrei.
Jakub Stachowiak hlaut önnur verðlaun fyrir ljóðið Dreymt á jafndægurnótt og þriðja sæti hlaut Elín Edda Þorsteinsdóttir fyrir ljóðið Kannski varstu allan tímann nálægt.
Að auki hlutu sjö ljóð sérstaka viðurkenningu dómnefndar: Svefnrof eftir Draumeyju Aradóttur, Getraunir eftir Guðrúnu Brjánsdóttur, Vista Canale eftir Hallgrím Helgason, Kvöldganga að hausti eftir Jón Hjartarson, Það sem ég á við með með orðinu hjónasæng eftir Ragnar H. Blöndal og Silfurstrengir og A-hús eftir Sigrúnu Björnsdóttur.
Ljóð send inn undir dulnefni
212 ljóð bárust í keppnina að þessu sinni í ár en ljóðin mega ekki hafa birst áður og skulu send inn undir dulnefni höfundar. Dómnefnd skipuðu að þessu sinni Ásta Fanney Sigurðardóttir (formaður), Anton Helgi Jónsson og Kristín Svava Tómasdóttir.
Fjölbreytt grunnskólaljóð
Við sama tilefni voru veitt verðlaun í Ljóðasamkeppni grunnskóla Kópavogs sem fyrst var haldin árið 2012 og var dómnefnd sú sama.
Þar hlaut 1. verðlaun Friðjón Ingi Guðjónsson, 10. bekk Álfhólsskóla fyrir ljóðið Hugmynd. Í öðru sæti var Sóley June Martel, 6.bekk, Salaskóla fyrir ljóðið Þegar maður leggst í mosa og í þriðja sæti var Lukasz Tadeusz Krawczyk, 9. bekk Álfhólsskóla fyrir ljóðið Hjartað.
Viðurkenningar hlutu Nína Rut Þorvarðardóttir, Jóhanna Líf Heimisdóttir, Högni Freyr Harðarson, Hrafnhildur Freyja Einarsdóttir, Áróra Ingibjörg Magnúsdóttir og Dagur Andri Svansson.
Hér má nálgast fjölrit með öllum ljóðum sem hlutu verðlaun og viðurkenningar í samkeppninni um Ljóðstaf Jóns úr Vör og Ljóðasamkeppni grunnskóla Kópavogs.
Bóksali, kennari, textasmiður og skáld
Brynja Hjálmsdóttir (f. 1992) er með BA-gráðu í kvikmyndafræði og MA-gráðu í ritlist frá Háskóla Íslands. Hún hefur sent frá sér ljóðabækurnar Okfruman (2019) og Kona lítur við (2021) og átt skáldverk í fjölda safnrita og tímarita. Brynja hefur hlotið Bókmenntaverðlaun starfsfólks bókabúða og verið tilnefnd til Fjöruverðlaunanna og Rauðu hrafnsfjaðrarinnar. Meðfram ritstörfum hefur Brynja starfað sem bóksali, kennari, textasmiður og gagnrýnandi.
Ljóðstafur Jóns úr Vör er haldinn af Lista- og menningarráði Kópavogsbæjar en efnt var til samkepninnar árið 2001 í minningu skáldsins Jóns úr Vör (1917- 2000. Verðlaunahafar hljóta peningaverðlaun og sigurskáldið hlýtur til varðveislu í eitt ár göngustaf Jóns úr Vör. Á stafinn er festur skjöldur með nafni verðlaunahafa ásamt ártali.
ÞEGAR DAGAR ALDREI DAGAR ALDREI
Alltaf springa þau
á veturna
handarbökin
ekki í loft upp heldur eftir rásum
Skurðir kvíslast
skinn flagnar
eins og í mótmælaskyni:
nú er nóg komið
Sprungur
í uppurinni uppsprettu
mósaíkmynd
fúgan milli flísanna er rauð
Rauðir skipaskurðir:
gluggar inn í annan heim
innanverðan heiminn
Hún ber smyrsl á öll þessi ósköp
eins og til að sparsla í gamlar holur
sem hún boraði ekki sjálf
ekki ein í það minnsta
en hér alltaf svo kalt og smyrslið
bara frýs
eins og hvað annað
Hér er auðvelt að gleyma
að sólin sé alvöru himintungl
En alltaf finnst fólk
sem er of latt
til að bera inn ljósin hundraðþúsund
sem það strengdi í trén
fléttaði um svalirnar
um handriðin og húnana
Fólkið er þreytt
Því hanga þau þarna enn
sindrandi
tær
Brynja Hjálmsdóttir
Rökstuðningur dómnefndar
Ljóðið bregður upp næmri mynd af samofnum veruleika líkama, umhverfis og andlegs ástands í kuldanum og myrkrinu þegar veturinn virðist aldrei ætla að taka enda. Fúga milli flísa er rauð líkt og þornuð sár sem borið er smyrsl á til að verjast veðráttu og þaðan er leitað farvega inn á við.
Þetta er saga manneskju sem lifir í landi þar sem náttúruöflin leggja línurnar, sett fram í vel útfærðri sneiðmynd af íslensku skammdegi. En einnig er kafað dýpra, smyrslið verður að heiðarlegri tilraun til að koma ljóðmælandanum til bjargar í skurðum hversdagsins. Þótt sjái ekki til sólar veita jólaseríur sem ekki hafa verið teknar niður einhverja von, tær ljós sindra þótt aldrei virðist ætla að daga.
Höfundur fléttar saman mismunandi aðstæður í heilsteypta sögn þar sem myrkur og ljós raðast saman og mynda streng milli hins ytra og innra heims. Tóninn er tilgerðalaus og hreinskilinn, skýr og sterkur og grípur lesandann um leið í beittum og hrífandi samsetningum.
